ای ناطق بذکر و ثنای محبوب عالمیان از الطاف جمال مبین امیدواریم که احبّای دلبر حقیقی در زمرۀ عاشقان حقیقی محشور گردند و در بین اهل ملک و ملکوت بعزّت تقدیس مشهور ملائکۀ رحمت باشند و جنود عنایت و هدایت ربّ عزّت طیور حدیقۀ وفا باشند و نجوم سماء هدی بالفعل آیة رحمت باشند نه بالقول و بنفحۀ خوش گل گلزار وحدت گردند نه برنگ و آلایش که عبارت از نمایش است باری مقصود اینست که احبّای الهی نباید مثل امم اخری در لسان شهد باشند و در عمل حنظل که بزبان جوهر تسبیح و تقدیس بودند و بافعال صرف آلودگی و ناپاکی الیوم وقت عمل است و هنگام ثمر سراج بی‌نور ظلمت است و شجر بی‌ثمر حطب سعیر و سقر و البهآء و الرّوح علیک ع ع
البتّه آنجناب باید احبّای الهی را دائماً باذکار تقدیس و تنزیه متذکّر دارید که هر یک در هر دیاری هستند بانوار تنزیه و تقوی در بین ملأ امم مشرق و روشن باشند آیة کمالات معنویّه گردند و هیکل پاکی و تنزیه و تقدیس بین ملأ عالم شوند اینست صفت مخلصین و سمت مقرّبین ماهی بحر الهی پاک و منزّه است صفت مرغ خاکی و آلودگی نخواهد و طیور حدیقۀ محبّت اللّه پر و بال خویش را بگلهای عوالم بشری نیالایند صهبای محبّت اللّه نچنان ایشانرا مدهوش نموده است که مشغول بشئون دیگر گردند و البهآء علیک
در ممالک آذربایجان علی‌الخصوص تبریز نهایت حکمت را ملاحظه داشته باشند که فزع بلند نشود
دانی که چنگ و عود چه تقریر میکند
پنهان بیان کنید که تکفیر میکنند
صهبای اسرار الهی را باید در محفل قدس و مجلس انس نوشانید و شمع اسرار را باید در زجاجۀ قلوب صافیه روشن کرد بسیار مستعجل مرقوم شد اگر خوانده نشود معاف بدارید ع ع