حبیب قلبی جناب آقا محمّد علاقه‌بند علیه بهاء اللّه الابهی ملاحظه نمایند
ای بی سر و سامان حق در طور بیا ترک گله کن هرچند آن والۀ شیدائی در صلح و آشتی را مسدود دانسته‌اند ولی این عبد چنان میداند که درها باز است و انجام طبق آغاز هیچ حادثه‌ئی این باب را مقفول ننماید و هیچ سانحه‌ئی این صحّت را معلول نکند اساس الفت متین است و بنیان محبّت قدیم بنیاد بر سنگ خاراست و پایه بر اساسی از زبر حدید عالم بالا دیگر چه مبالاتی و خوف و هراسی و وهم و وسواسی لهذا آنچه ناله کنی و دعای ندبه بخوانی و گله فرمائی و فریاد برآری و شیون بنمائی و شکوه بنگاری بخرج ما نمیرود میدانی و میدانم که صوری است نه معنوی عارضی است نه حقیقی لسانی است نه جنانی بیخود زحمت مکش و مشقّت بخود مده آنچه گله نمائی ناله کنی کسی باور نکند باری اگر بدانی که مشغولی این عبد چند است و دست و گردن در چه بند و کمند امواج مشاغل در چه درجۀ طغیان و افواج مصائب در چه درجۀ عصیان با وجود این البتّه تا بحال بقدر یک رساله بجهت آنجناب و یا بواسطۀ شفاعت آنجناب بدیگران بقلم خود تحریر نمودم باز ناله و فریاد برآرید و آه و فغان فرمائید و بزارید و بنالید هیچ حق ندارید آنان که دو سال است مکاتیب متعدّده نوشته‌اند هیچ جواب ندیدند و نشنیدند اگر بگریند و بنالند و بزارند حق دارند شما مثل بلبل با وصلت گل محظوظ و مسرور و محزون در وقت کامکاری آه و زاری نماید و ناله و فغان برآرد
این بیانات جمیع مطایبه و مزاح است آنچه حقیقت اینست که بدل و جان ترا دوست دارم و از خدا میخواهم که سبب عزّت امر و احبّای الهی باشی و چنان موفّق گردی که رخت در ملکوت ابهی روشن گردد و جمیع دوستان ترا چون نی‌شکر بمکند و چون شهد و عسل بچشند باری بجان و دل بکوش که اسباب الفت و محبّت بین کل موجود و مهیّا گردد و هر یک حرمت و رعایت دیگریرا در کمال مواظبت نگهدارد ولی علی درجاتهم هر صغیری تمکین از کبیر نماید و هر کبیری شفقّت بر صغیر نماید و لکلّ مقام معلوم علی الخصوص ملاحظۀ ایادی امر بسیار لازم و احترامشان واجب چه که جمال مبارک چنین امر میفرمایند شما باحبّا بگوئید و دلالت فرمائید خلاصه من محبّتم بآنجناب بدرجه‌ئی که اینگونه امور را بشما مینگارم پس مطمئن باش و مسرور که در جمیع اوقات در روضۀ مبارکه بیاد شما مشغولم و البهآء علیک و علی کلّ ثابت راسخ علی عهد اللّه و میثاقه العظیم بحیث لا یزلزله الافتتان و الامتحان فی هذا الیوم الشّدید ع ع