جناب آقا حسینعلی و جناب حاجی عبدالرّسول و جناب حاجی احمد اخوان علیهم بهآء اللّه الأبهی
ای اخوان روحانی الهی اخوّت بر دو قسم است جسمانی و روحانی اخوّت جسمانی را حکمی نه زیرا منشقّ از عنصر آب و گلند نه جان و دل ولی اخوّت روحانی محکم و متین زیرا انشقاقش از هویّت روح مکرّمست و در نهایت عزیز و محترم پس شکر کنید حضرت قیّوم را که شما را اخوّت حقیقی عطا فرمود و چون اخوان یوسف کنعانی در چاه حسد نینداخت و بر ظلم عظیم متجاسر نکرد و آن ماه مصر الهی را بثمن بخس نفروختید و گریبان چاک نکردید و گریان پیش پدر نیامدید سبحان‌اللّه آن یوسف مظلوم را در چاه انداخته و بدراهم معدود فروخته باز چون مظلومان گریه آغاز نموده اینست در قرآن میفرماید و جآءوا اباهم عشآء یبکون باری مقصود اینست که باید در هر آنی صدهزار شکر بجای آرید که اخوان مهربانید و برادران با جان برابر ای سودائیان روی دوست هر چه هست از اوست و آنچه می‌بینید آیت بخشش او از فضل حقّ امیدوارم که در کلّ حین شما را بنور مبین هدایت نماید و در فلک علّیّین درآرد تا بمواهب این عصر موفّق گردید انّه هو البرّ الرّؤف الرّحیم ع ع