بواسطۀ جناب آقا میرزا محمود یزدی ساکن کرمان
و انّک انت یا الهی سبقت رحمتک و کملت موهبتک و احاطت قدرتک کلّ الأشیآء فخلقت الخلق بفیض محیط بحقائق الموجودات و انشأت النّشأة الأولی باشراق انوار الهدی و تجلّیت بها علی الحقائق اللّطیفة المستعدّة للفیوضات حتّی استفاضت و استضآءت و صفت و لطفت بآیات وحدانیّتک الظّاهرة الباهرة الآثار و بذلک خضعت و خشعت هیاکل تلک الحقائق النّورانیّة للکلمة الوحدانیّة و خشعت اصواتهم عند استماع ندائها و عنت وجوههم لقیّومیّتک یا ذا الأسمآء الحسنی الهی الهی ارحم ذلّی و مسکنتی و تعطّف علی فقری و فاقتی ترانی هدفاً لکلّ سهام و غرضاً لکلّ نصال و خائضاً فی غمار البلآء و غریقاً فی بحار المصائب و الأرزآء ارحمنی بفضلک و جودک یا ذا الأمثال العلیا و ریّحنی عن کلّ کربة و بلآء و ارحنی بندآء الرّجوع الی جوار رحمتک الکبری و ارفعنی الیک لأنّ الأرض ضاقت علیّ و الحیاة مریرة لدیّ و الآلام تتموّج کالبحور و الأحزان تهجم هجوم الطّیور علی الحبّ المنثور فنهاری من آلامی لیل بهیم و صباحی مسآء مظلم بهموم عظیم و عذبی عذاب و شرابی سراب و غذائی علقم و فراشی اشواک و حیاتی حسرات و میاهی عبرات و اوقاتی سکرات و بعزّتک لقد ذهلت عنکلّ شیء و لا اکاد افرّق بین لیلی و نهاری و غدائی و عشائی و سهری و رقادی بما اشتدّت الأرزآء و عظم لی البلآء و عرض دآء لیس له دوآء الکبد مقروحة یا الهی و الأحشآء مجروحة یا محبوبی و الدّم مسفوک یا مولائی فکیف تکون الحیاة مع هذه الآفات فوعزّتک مریرة من جمیع الجهات ادرکنی یا الهی و ارفعنی الیک بفضلک و رحمتک یا غایة المنی و ادخلنی فی مقعد صدق ظلّ شجرة رحمانیّتک و اجرنی فی حظیرة الألطاف تحت ظلال سدرة فردانیّتک و انّی اتضرّع الیک بکلّیّتی ان ترزقنی کأس الّتی اتمنّاها منذ نعومة اظفاری و اشتهیها اشتهآء الرّضیع الی ثدی العنایة و الظّمآن الی عین صافیة عذبة وعزّتک لا اقتدر علی المناجاة و لا استطیع ان اذکرک فیهذه البلیّات لأنّ الضّعف غلبنی و لا یکاد یخرج النّفس من غرغرة نفسی و حشرجة صدری و انت تعلم بما فی قلبی و تطّلع بحزنی و المی نجّنی یا الهی من هذه الحالة الّتی کلّ دقیقة منها سمّ هالک و ظلام حالک و اغثنی یا الهی و انقذنی یا محبوبی برحمتک الکبری انّک انت القویّ المقتدر الرّؤف الرّحیم ع ع