بواسطۀ جناب زائر آقا رضا علیه بهآء اللّه
احبّای سروستان احبّای نیریز احبّای جهرم احبّای خانه‌کهدان احبّای داریان علیهم بهآء اللّه الأبهی
ای یاران عبدالبهآء الحمد للّه از سروستان نفحات گلستان محبّت اللّه منتشر و رایحۀ معرفت اللّه ساطع و نور هدی لامع و آیات کبری ظاهر و باهر اقلیم جلیل فارس چون مطلع نیّر آفاق بود عبدالبهآء را نهایت آرزو چنان که در قطب عالم خیمه برافرازد و علم سبقت و پیشی بر کلّ اقالیم بلند فرماید الحمد للّه در این ایّام حرکتی نموده بالأخصّ سروستان و نیریز حال از آن کشور هزیز اریاح لواقح محبّت اللّه بگوش جان میرسد طوبی لکم و حسن مآب و بشری لکم بفیض من ربّ الأرباب عبدالبهآء بملکوت ابهی عجز و نیاز مینماید و تضرّع و ابتهال میکند که کشت الهی در آن کوه و دشت روز بروز نشو و نما نماید و سبز و خرّم گردد و خوشه و دانه و خرمن فرماید کزرع اخرج شطأه فاستغلظ و استوی علی سوقه یعجب الزّرّاع و امیدم چنانست که هر خوشه‌ئی خرمن گردد و هر دانه‌ئی فیض و برکت حضرت ذو المنن شود ای یاران جمیع طوائف و امم منجمد و مخمود و جمیع قبائل و ملل گرفتار یأس و قنوط اهل بهاء باید چنان حرکت و جنبشی نمایند که کافّۀ اهل ارض را باهتزاز آرند و چنان پرتوی افروزند که شرق و غرب را منوّر نمایند و برفتار و کرداری پردازند که شهیر آفاق شوند و مظاهر فیض کوکب اشراق گردند و علیکم البهآء الأبهی ع ع