ای وحید فرید نامۀ ۵ محرّم ١٣٢٩ رسید هرچند چند روز پیش نامۀ مفصّلی بشما مرقوم گردیده که هنوز مسوّده مانده و بر کاغذ مخصوص نقل نگردیده بود که این نامه رسید مع‌ذلک با عدم آنی فرصت جواب مختصر مرقوم میگردد تا بدانی که محبّت بچه درجه است امّا از اختصار جواب معذور دارید جواب سؤال اوّل بعد الأعظم میفرماید این بیان مشروط بثبوت بر میثاق و امتثال امر بود بعد از مخالفت البتّه سقوط است چنانکه در الواح تصریح میفرمایند و جمیع ناقضین حتّی نفس مرکز نقض نیز معترف باین نصّ قاطع هستند که بصراحت جمال مبارک میفرمایند که میرزا محمّد علی اگر آنی از ظلّ امر منحرف شود معدوم صرف بوده و خواهد بود چه انحرافی اعظم از نقض میثاق است چه انحرافی اعظم از مخالفت امر است چه انحرافی اعظم از تکفیر مرکز میثاقست چه انحرافی اعظم از تألیف رسائل شبهات و نشر در آفاق بر ضدّ مرکز عهد است چه انحرافی اعظم از افترا بر عبدالبهاست چه انحرافی اعظم از فساد در دین اللّه است چه انحرافی اعظم از اتّفاق با اعدای عبدالبهاست چه انحرافی اعظم از تقدیم لوائح بر ضدّ او بپادشاه ظالم سلطان مخلوع عثمانیانست و قس علی ذلک این انحراف نیست بلکه بجمیع قوی مخالفت و بغضا و عداوت به عبدالبهآء مظلوم آفاقست دیگر بعد الأعظم چه حکمی دارد و اغصان محصور در اشخاص نه تسلسل دارد هر یک ثابت مقبول و هر یک متزلزل ساقط چنانکه در الواح و زبر منصوص است و امّا کلمۀ اصطفی در قرآن البتّه قرائت فرموده‌اید که میفرماید ثمّ اورثنا الکتاب الّذین اصطفینا من عبادنا فمنهم ظالم لنفسه و منهم مقتصد و منهم سابق بالخیرات یعنی نفوسی که اصطفا شده‌اند بر سه قسم‌اند از جمله یک قسم ظالم لنفسه است و همچنین بعد الأعظم را ملاحظه فرما که میفرماید و ما بعد الحقّ الّا الضّلال المبین
امّا حقوق بعد از وضع مصارف سنۀ کامله آنچه زیاده باقی بماند حقوق بر آن تعلّق یابد ولکن نقود و مالی که ممرّ معاش باشد و یکدفعه حقوق آن داده شده و یا ملکی که حقوق آن داده شده اگر ریع آن کفایت مصارف کند و بس دیگر حقوق بر آن تعلّق نگیرد
و امّا در آیۀ فرقان فی یوم کان مقداره خمسین الف سنه مقصد آنست که امور عظیمه و وقایع کلّیّه و حوادث بی‌نهایه که ظهور و اجرایش منوط بمدّت خمسین الف سنه است در آن یوم واحد مجری گردد اینست که در مقام دیگر در لمح بصر میفرماید و مقصود از این آیه یوم ظهور جمال ابهی است که بمقدار خمسین الف سنه است نه خمسین الف سنه چنانکه گفته میشود یک ساعت فراق مقدار هزار سال است
و امّا آیۀ مبارکۀ من یدّعی امراً قبل اتمام الف سنه بیان مقدار نیست الف سنه است یعنی هزار سال معروف مشهور که در عرف علمای ریاضی مسلّم و مقرّر و نزد ناس محقّق و مصطلح است و انذارات به طآء هنوز اتمام نگردیده و همچنین بشارات نبوّت اوّل دانیال حسابش از بدایت بعثت حضرت رسول است که تقریباً بحساب هجرت هزار و دویست و هشتاد میشود و نبوّت ثانی بحساب سنۀ هجریست یعنی از بدایت هجرت پس هزار و سیصد و سی و پنج هنوز نیامده است
و امّا در مکاشفات یوحنّا مقصد از وحش که عدد اسمش ششصد و شصت و شش است مقصود از عدد تاریخ سنه است زیرا آن وحش که پادشاه امویست در سنۀ ششصد و شصت و شش میلادی ظهور یافت و این خبر راجع بارض مقدّس بود
و امّا شعر سیّد حسین اخلاقی عدد یا علیمحمّد است و سنۀ ظهور را تصریح نموده که بعد الرّا و غین است در خصوص ختان و حجاب سؤال نموده بودید حال وقت جواب نه تصرّف در حقوق جزئی و کلّی جائز ولی به اذن و اجازۀ مرجع امر
و امّا حضور بعتبۀ مقدّسه مشروط باذنست و امّا مسئلۀ یبارک سریر الطّآء سنبیّن لک ان شآء اللّه و اراد و لا تقل لشیء انّی فاعل ذلک غداً الّا ان یشآء اللّه و علیک البهآء الأبهی ع ع