جناب زائر آقا محمّدحسین علیه بهآء اللّه الابهی
یا من تشرّف بعتبة روضة مقدّسة الارجآء غبطة الجنّة العلیا حمد خدا را که بعون و عنایت حضرت احدیّت بشرف زیارت مطاف اهل ملکوت ابهی فائز گشتی و رویرا منوّر و موی را معطّر و خوی را غبطۀ شهد و شکّر نمودی آنچه آرزوی کرّوبیان بود یافتی و نرد محبّت باختی و آهنگ قرب حق نمودی خوشا بحال تو پس زبان بستایش جمال ابهی بگشا و بذکر جمال قدم روحی و کینونتی لاحبّآئه الفدآء مشغول گرد تا تأیید احاطه کند و توحید چون شمع در شبستان دل برافروزد و جمیع حجبات بسوزد قسم باسم اعظم که تراب آستان جمالش مقرّ اعظم حقائق وجود است چه که جلوه‌گاه شهود است ولی کو بصر که به‌بیند و کو سمع که بشنود و کو قلب که ادراک کند هنیئاً از برای نفوسیکه از آن تربت مقدّسه روائح مسکیّه استشمام نمایند و البهآء علیک و علی کلّ ثابت علی المیثاق ع ع