جناب ابن ابهر علیه بهآء اللّه الأبهی
نامۀ ٢٩ ذی‌الحجّه رسید الحمد للّه دلالت بر ارتفاع امر اللّه و انجذاب قلوب بملکوت ابهی داشت الیوم آهنگ یابهآءالأبهی جهانگیر گشته و صیت یاربّی‌الأعلی گوش‌زد قریب و بعید شده از جمیع اقالیم عالم لبّیک لبّیک یا محیی الأمم بمطاف ملأ اعلی میرسد در هر روز خبر جدیدی از اقلیمی واصل که الحمد للّه علم مبین مرتفع و کوکب منیر ساطع و صبح حقیقت لامع و ظلمت ضلال زائل و قلوب خافق و ابصار ناظر و ارواح مستبشر و هذا ما وعدنی به الجمال الأبهی روحی لتراب اقدام احبّائه الفدآء ولی باید هر شخص شهیر را مستور داشت و اعاظم رجال را مکتوم نمود زیرا شهرت باین اسم سبب مشکلات گردد و علّت خمودت شود البتّه البتّه این ملاحظه را داشته باشید که بسیار مهمّ است بواسطۀ بعضی ببعضی نامه نگاشته گشت و ارسال شده است شما باید این ملاحظه را در نزد احباب تأکید نمائید که اگر نفسی شخص محترمی را بشارت دهد و منجذب نماید البتّه صد البتّه نام او را مکتوم دارند و بقدر قوّه مستور کنند این قضیّه بسیار بسیار مهمّ است در محفل روحانی این نامه را بخوانید و در این خصوص قرار قطعی دهید بجناب آقا میرزا تقی خان قاجار علیه الأنوار تحیّت مشتاقانۀ این عبد را ابلاغ نمائید و بگوئید خدماتت در آستان پروردگار واضح و آشکار و در انجمن رحمانی در نهایت اشتهار امید چنانست که یوماً فیوماً موفّقتر گردی شخص جلیل را شرط اجازۀ حضور آنست که موفّق بآن گردند که نفوس دیگر را بمنظر اکبر ناظر کنند بعد از آن اجازۀ حضور خواهد شد نفوس دیگر که در این ایّام خواهش حضور دارند چون که زائرین پی در پی موج زنند لهذا در این ایّام حکمت اقتضا ننماید بسنۀ آتیه مرهون دارند
از گذشتن قضیّۀ سادات خمس بخوشی نهایت مسرّت حاصل گشت ایّد اللّه المخلصین فی جمیع الشّؤون علی خدمة النّور المبین و علیک البهآء الأبهی ع ع