جناب مسجون ابن ابهر علیه بهآء اللّه الأبهی ملاحظه نمایند
یا ایّها المسجون فی سبیل اللّه آنچه مرقوم نموده بودید قرائت گردید سؤال از تکلیف فرموده بودید بر ده ویران خراج و عشر نیست در زندان اسیر کند و زنجیر و رهین تیغ و شمشیر را چه تکلیف توان نمود جز آنکه شب و روز مشغول بذکر الهی شدن بنوعی که سبب تنبّه غافلان گردد و بیداری جاهلان و رقّت قلوب عوانان و آن بنوع خاصّی باید واقع شود یعنی اگر بصریح من غیر تأویل و تلویح بیان شود سبب غیظ قلوب بی‌خردان گردد و علّت شدّت تعرّض ستمکاران لهذا بمفاد و قولا له قولاً لیّناً ملائمت و مدارا لازم و این باین نوع ممکن که بتلاوت قرآن انسان مشغول شود و بمناسبت آیات وقایع واقعۀ در زمان انبیا و اعتراضات واقعه و مصائب وارده و بلایاء نازله و جسارت اقوام و کوری انام و حبس و سجن اولیاء رحمن که ترجمۀ لفظی قرآن است بیان شود خود تو در ضمن حکایت گوش دار باری بقسمی باید حرکت نمود که آثار رقّت و تذکّر و انتباه و هوشیاری و تضرّع الی اللّه واضح و مشهود باشد تا توانی قرآن تلاوت کن و تفسیر و تأویل نما و گاه‌گاهی مناجات و صحیفۀ سجّاد با نهایت خضوع و خشوع تلاوت کن و جناب امین روح المنجذبین لسجنه الفدآء را بکمال اشتیاق ذاکریم و از فضل حقّ امیدواریم که موفّق و مؤیّدشان فرماید و البهآء علیک و علیه ع ع