وین نفحۀ خوش از جعدۀ ما میریزد
شمس طراز از طلعت حقّ کرده طلوع
سرّ حقیقت بین کز وجهۀ ثا میریزد
وین طرفه عطا از جذبۀ ما میریزد
گنجینۀ حبّ در سینۀ فا گشته نهان
این لحن ملیح از نغمۀ را میریزد
این هر دو بیک نفحه از جوّ سما میریزد
دور انا هو از چهرۀ ما کرده بروز
این ساغر شهد از لعل بها میریزد
این نغز حدیث از غنّۀ طا میریزد
کاین جمله ز یک نغمه از لحن خدا میریزد
صدر ممرّد بین کز عرش علا میریزد
غنّۀ ابهی بین کز لمع صفا میریزد
کفّ الهی بین کز ضربۀ ما میریزد
طلعت لاهوتی بین حوری هاهوتی بین
جلوۀ ناسوتی بین کز ساحت ما میریزد
رقّ زجاجی بین کز کوبۀ با میریزد
سینۀ سینا بین کز کفّۀ ما میریزد
جذبۀ هستان بین کز صحن لقا میریزد
نظرۀ هائی بین کز کلک بها میریزد