کتاب انزله المظلوم و ما اراد منه الّا لیجذب به افئدة العباد الی اللّه فی المآب و یهدیهم الی الأفق الأعلی و یعلّمهم سبیل الرّشاد طوبی لمن سرع الی مرضاة اللّه و نطق بما نطق به لسان العظمة اذ استوی علی العرش بقدرة و سلطان قد خضعت الرّقاب لربّ الأرباب ولکنّ القوم فی نوم عجاب قد اظهرنا ما کان مکنوناً فی العلم طوبی لمن شهد و رأی ویل لکلّ غافل کفّار انّا ذکرناک و انزلنا لک لوحاً یشهد امام وجوه العالم انّه لا اله الّا هو الفرد الواحد المختار اشکر اللّه بهذا الفضل الأعظم انّه ذکرک بما لا ینقطع عرفه فی القرون و الأعصار البهآء من لدن مالک الأسمآء علی الّذین فازوا بالاستقامه الکبری فی هذا الأمر الّذی به زلّت الأقدام
از لغت تازی بلغت پارسی توجّه نمودیم ندای مظلوم را بشنو بصر را بینائی تازه بخشد و نفس را آگاهی و حیوة سرمدی عنایت فرماید نامۀ شما رسید و در ساحت امنع اقدس عرض شد ندایت را شنیدیم و نامه‌ات را دیدیم للّه الحمد بانوار نیّر محبّت الهی منوّر و مزیّن مشاهده گشت از حقّ میطلبیم از السن محبّین سلسبیل بیان جاری فرماید تا کل از آن آب لطیف روحانی بزندگانی ابدی فائز گردند آب بیان را نفوذ و تصرّفیست که اکثر اهل عالم از عرفانش عاجز مشاهده میشوند اینست آن آبی که میفرماید و من المآء کلّ شیء حیّ از حقّ میطلبیم قلوب عباد را بنور معرفت منوّر فرماید و ارکان را قوّت بخشد بشأنی که شوکت معتدین و سطوت ظالمین او را ضعیف ننماید بقوّت و قدرت الهی کتاب را اخذ نماید و باو تمسّک جوید حروفات کلمه و کلمات کتاب لازال لدی المظلوم مذکور بوده و هستند طوبی لکم یا ابنآء الخلیل و ورّاث الکلیم قد فزتم بما لا فاز به اکثر علمآء عصری هنیئاً لکم بما شربتم رحیق العنایة من ایادی عطآء ربّکم المعطی الکریم ابشروا بما غفر لکم اللّه فی هذا الحین و طهّرکم عن العصیان و من بعد نوصیکم بتقوی اللّه و حفظ ما اوتیتم من عنده انّه هو التّوّاب الغفور الرّحیم
یا ابن نصیر جناب عزیز‌اللّه علیه بهائی مکرّر ذکر دوستان مرو را نموده انّا ذکرنا الّذین فازوا بأنوار العرفان بذکر طارت به الأرواح یشهد بذلک من عنده امّ الکتاب ارض سجن هر یوم بلونی ظاهر اگر در ارسال الواح توقّف رود نظر بظلم ظالمین و انقلاب این ارض بوده و هست و همچنین کثرت عرایض که از اطراف میرسد انّا نرید ان نذکر اولیائی هناک لیفرحوا بعنایة اللّه ربّ العالمین
یا اسمعیل قد حضر اسمک لدی المظلوم و اظهرنا لک من خزائن قلم الرّحمن لآلیٴ الحکمة و البیان لتنظر و تکون من الشّاکرین هذا یوم فیه نصبت رایة البرهان علی اعلی المقام و علم العرفان علی البقعة النّورآء فی شاطیٴ عمّان علم اللّه مقصود العارفین
و نذکر من سمّی بموسی لیشهد بما شهد اللّه انّه لا اله الّا هو الفرد الخبیر ایّاک ان تمنعک حوادث العالم عن الاسم الأعظم او تحجبک شبهات الغافلین عن صراطی المستقیم طوبی لک بما اقبلت الی المظلوم اذ اعرض عنه کلّ ظالم بعید و کلّ عالم مریب
یا عزیز‌اللّه اذا شربت رحیق الوحی من کأس عطائی و اجتذبک ندائی الأحلی الی ملکوت بیانی قل
الهی الهی هل یقدر الضّعیف ان یذکر ظهورات قدرتک و هل یستطیع الکلیل ان یصف مشارق بیانک اسألک بالقدرة الّتی خضعت عند ظهورها الکائنات و بعلمک الّذی احاط علی الممکنات و بحلاوة بیانک و اقتدار ارادتک ان تجعلنی ثابتاً علی امرک و مستقیماً علی حکمک انّک انت المقتدر العزیز المنّان
یا رحمة‌اللّه قد سبقت رحمة ربّک من فی السّموات و الأرض و احاط فضله علی من فی ملکوت الأمر و الخلق یفعل ما یشآء و یحکم ما یرید و هو المقتدر العزیز العلّام قل
لک الحمد یا الهی بما هدیتنی الی صراطک و انزلت لی فی سجنک الأعظم ما قرّت به العیون اسألک یا سابغ النّعم و مربّی الأمم باسمک الأعظم ان تقدّر لی ما یقرّبنی الیک و ینفعنی فی عوالمک انّک انت المقتدر القدیر
یا الیاس انظر ثمّ اذکر اذ ارسلنا الکلیم بآیات بیّنات اعرض عنه العباد الی ان نصرناه امراً من عندنا انّ ربّک هو ناصر المرسلین قد غلبت عصاه اسیاف فرعون و ملأه انّ ربّک هو القویّ الغالب العلیم الحکیم
یا رحیم قل یا ملأ الأرض قد اتی الوعد و ظهر المکنون بسلطان عظیم ضعوا ما عندکم و خذوا ما اوتیتم من لدی اللّه مالک یوم الدّین قد اتی المیقات و سلطان الآیات استوی علی العرش و دعا الکلّ الی العزیز الحمید قد فزت بأثر قلمی الأعلی هذا من فضل اللّه ربّ العرش العظیم یا رحیم انظر ثمّ اذکر اذ قصد الکلیم المقصد الأقصی و الذّروة العلیا الی ان بلغ الوادی الأیمن و سمع النّدآء من سدرة الأبهی انّه لا اله الّا انا المنزل القدیم انّا ارسلناه الی فرعون و ملإه و ورد علیه فی سبیلی ما ناح به اهل ملکوتی ولکنّ القوم اکثرهم من الغافلین طوبی لک بما فزت بأنوار الیوم و اقبلت الی اللّه العزیز العظیم
یا ابن یعقوب سطع النّور و انار الدّیجور و ارتفعت الصّیحة و نزّلت المائدة و القوم فی خسران مبین نبذوا حقوق اللّه ورائهم بما اتّبعوا کلّ شیطان رجیم ایّاک ان تمنعک شبهات الأمم عن مشرق آیات ربّک المشفق الکریم سوف یأتیکم ناعق دعوه بنفسه متوکّلین علی اللّه ربّ الکرسیّ الرّفیع کذلک انزلنا الآیات و ارسلناها الیک لتشکر ربّک العلیم الخبیر
یا ابن مهدی الحمد للّه دوستان الهی فائز شدند بآنچه که شبه و مثل نداشته امروز عرفان هر نفسی باید بدرجۀ بلوغ فائز شود و خود را غنی و مستغنی از اهل عالم مشاهده نماید کل الیوم باید بافق توحید ناظر باشند بعضی از اهل بیان اختلاف را دوست داشته و دارند منتظرند عجلی ظاهر شود تا عباد بیچاره را بآن دعوت نمایند بگو ظهورات منتهی شد هر نفسی قبل از اتمام الف سنه ادّعا نماید هر که باشد و هر چه بیاورد باطل بوده و هست حمد کن مقصود عالم را که ترا تأیید فرمود و راه نمود اوست مقتدر و توانا
یا ابن دوست محمّد معنی استقامت آنکه ناس آگاه شوند و بیقین مبین بدانند که بعد از ظهور اعظم بظهوری محتاج نبوده و نیستند نقطۀ اولی یعنی مبشّر جمال کبریا ناس را بشارت داد تا قلوب را پاک سازند و مهیّا نمایند و قبل از اتمام امر علمای ایران بر قتلش فتوی دادند و شهیدش نمودند و بعد نیّر اعظم کشف حجاب نمود و عالم امر و خلق بظهورش کامل و محکم آنچه مقصود بود ظاهر شد اگر موهومی یافت شود و ادّعائی نماید انّه کذّاب مفتر هر نفسی باین مقام فائز او از اهل استقامت کبری از قلم مذکور و مسطور بگو ای اولیای الهی بعضی از نفوس سست‌عنصر مشاهده میشوند بمجرّد استماع حرفی از موهومی از صراط میلغزند ناعقین از یک سمت و مدّعیهای کذبه از سمت دیگر ظاهر شده و میشوند طوبی لقویّ اضعفهم و لمستقیم اطردهم و لناصح نصحهم چه که سبب فساد عالم و خسران اممند نسأل اللّه ان یحفظکم و اولیائه من شرّهم و مکرهم انّه هو المقتدر القدیر از حقّ میطلبیم ترا تأیید فرماید بر ذکر و ثنا و خدمت امرش اوست سامع و اوست مجیب
یا خداداد یا ابن نصیر نفوس مذکوره هر یک بذکر مظلوم فائز و بانوار نیّر بیان مزیّن و منوّر از حقّ میطلبیم هر یک را در عالم روح نجمی درّی مقرّر فرماید و در عالم علم کتابی و در مدینه عشّاق جوهر حبّی و در اقلیم عرفان دفتر ایقان انّه علی کلّ شیء قدیر لا اله الّا هو الفرد الواحد العزیز الحمید
الهی الهی هؤلآء عبادک و خلقک و فی قبضة قدرتک محاطون بمشیّتک و ارادتک ان تغفر لهم انّک انت مالک ازمّة الغفران و ان تعذّبهم انّک انت المختار فی کلّ الأحوال اسألک یا مولی العالم بالنّون و القلم و اسرار اسمک الأعظم ان تجذب افئدة عبادک من نفحات بیانک الی الذّروة العلیا و مشرق آیاتک یا مولی الوری و مالک الآخرة و الأولی