بنام دوست یکتا و مقصود یکتا و محبوب یکتا
یا اثمار سدره ندای مالک بریّه را از این برّیّه اصغا نمائید این همان صحرائیست که ندای روح در آن مرتفع و نفحات حبیب در او متضوّع در این بیدا اکثر از نبیّین و مرسلین به لبّیک اللّهمّ لبّیک ناطق بودند چه که ندائی که الیوم مرتفع است از قبل شنیده و اصغا نموده‌اند و کل از حقّ لقای این یوم مبارک امنع اقدس را سائل بودند اینست آن دیاری که بحجر و مدر آن قسم یاد نموده‌اند چه که بقدوم الهی مشرّف و بنفحات قمیص فائز اینست آن مقامی که مکلّم طور از قبل بأنّنی انا اللّه ناطق و حال هم بهمان کلمه ناطق رغماً للّذین کفروا بآیاته و اعرضوا عن الّذی بحرکة اصبعه انشقّت الأرض و انفطرت السّمآء و بارادة منه نفخ فی الصّور و انصعق من علی الأرض الّا من شآء اللّه ربّکم العلیم الحکیم ابن عمران در این بیابان که طور عرفان در آن واقع است چه مقدار تضرّع و زاری نمود که شاید بلقای رحمن فائز شود و بالأخره اصغا نمود آنچه را که تفصیل آن در کتب مسطور است طوبی از برای ارضی که امروز بشرافت کبری فائز شد و بانوار ظهور مزیّن گشت طوبی از برای ارضی که مقرّ عرش و محلّ کرسیّ ربّ واقع شد هذا مقام یجد منه کلّ ذی شمّ عرف الرّحمن و یری کلّ ذی بصر افقه الأعلی طوبی لکم یا اثمار سدرة الوجود بما فزتم بأیّامی و سمعتم ندائی و تشرّفتم بآثاری الّتی بشّرتم بها فی کتب القبل من لدی اللّه ربّ العالمین انّا نوصیکم بالأعمال الحسنة تاللّه بها یرتفع امر اللّه بین عباده و تنصب رایة العدل فی بلاده تمسّکوا بما علّمکم اللّه فی کتابه و تشبّثوا بما ینفعکم فی کلّ عالم من عوالمه انّه لهو الّذی به اشرقت شمس الفضل من افق الابداع و ظهر بحر الکرم فی ملکوت الانشآء کذلک نطق القلم فی هذا المقام الأعلی من لدی اللّه مالک العرش و الثّری طوبی لمن سمع و عرف و ویل للغافلین انشآءاللّه باید بکمال الفت و اتّحاد بذکر مالک ایجاد مشغول باشید از حقّ میطلبیم جمیع را در ظلّ سرادق یگانگی جمع نماید هر امری باسباب منوط و معلّق است کذلک قدّر من لدن مقتدر قدیر مشاهده در انسان نمائید که صاحب دو دست و دو رجل و دو چشم و دو گوش است و باین اسباب مسبّب الأسباب ظاهر فرموده آنچه که بر هیچ بصیری پوشیده نیست و اگر در این اجتماع ارکان تشتّتی واقع شود انسان بی اثر و ثمر خواهد ماند باید نفوسی که از کوثر حیوان آشامیده‌اند و بافق رحمن ناظرند بکمال اتّحاد و حکمت قیام نمایند آفتاب قدرت از افق اتّفاق مشرقست و قمر قوّت از آسمان اتّحاد لائح جهد نمائید تا آنچه از قلم اعلی ظاهر شده بیابید و عمل نمائید ایّاکم ان تحزنکم شؤونات الخلق و اشاراتهم و ضوضائهم و اعمالهم ان افرحوا باللّه و آیاته و ما یذکرکم به فی ایّامه معادله نمینماید بحرفی از کتاب آنچه مشهود و آنچه مکنون است هر نفسی الیوم بذکر الهی فائز شد او از اهل بهاء محسوبست کذلک ذکرناکم بما ترتفع به مقاماتکم و شؤوناتکم ان اشکروا اللّه بهذا الفضل العظیم
یا اهل الکاف و الرّآء طهّروا آذانکم لتسمعوا ندائی الأحلی لعمری من فاز باصغائه انّه لا تمنعه شؤونات العالم و لا یحزنه ظلم الأمم یقوم علی الأمر و ینطق بالحکمة و البیان بین ملإ الامکان کذلک یأمرکم ربّکم الرّحمن الّذی ما اتّخذ لنفسه شریکاً و لا نظیرا ان اقرؤوا آیاتی و سیروا فی ممالک عرفانی و تمسّکوا بحبل عنایتی ثمّ اعملوا بما امرناکم به فی کتاب کان من سمآء الأمر منزولا ایّاکم ان تختلفوا فی امر اللّه اتّقوا اللّه و لا تتّبعوا کلّ کاذب کان عن بحر الصّدق محروما کم من عالم احتجب بالعلم و کم من غنیّ منع بالغنآء و کم من امّیّ اقبل الی الوجه و آمن بالّذی اتی من سمآء الأمر بسلطان کان علی العالمین محیطا تاللّه لیس الیوم یوم الوقوف قد ظهر المنظر الأکبر و ینطق فیه مالک القدر طوبی لمن سمع و فاز بالنّدآء و ویل لکلّ غافل کان عن بحر القرب بعیدا تمسّکوا بما ترتفع به مقاماتکم بین العباد و هذا الأمر الّذی کان من قلم الوحی فی امّ الکتاب مذکورا
انشآءاللّه باید جمیع بکمال حکمت و همّت بر امر اللّه قیام نمائید بشأنی که اعراض من علی الأرض شما را منع ننماید امر بسیار عظیمست و یوم بسیار بزرگ اینست آن یومی که در اکثر کتب بیوم اللّه نامیده شده و اینست آن یومی که میفرماید حقّ در آن ظاهر میشود و صفوف ملائکه بخدمت قیام مینمایند احدی بر وصف این یوم مبارک علی ما ینبغی قادر نبوده و نخواهد بود جهد نمائید تا در ایّام اللّه عمل پاک مقدّسی از شما ظاهر شود مبلّغ امر امروز عمل نیکست بشنوید ندای مظلوم را و بآنچه لوجه اللّه تکلّم مینماید و امر میفرماید بآن عامل شوید تفکّر در اختلافات عالم و قبور آن و نفوسی که در آن آرمیده‌اند نمائید این ثروتهم و علومهم و فنونهم و این معاقلهم و مخازنهم و این جنودهم و صفوفهم و این غرورهم و قصورهم و این قدرتهم و اقتدارهم قد رجعوا الی التّراب بخسران عظیم الّا من صعد الی الرّفیق الأعلی بحبّ اللّه مالک الأسمآء لعمر اللّه انّه فی مقام کریم
و فی آخر اللّوح نذکر امائی اللّائی آمنّ بالفرد الخبیر کم من عبد منعه الغرور عن مالک الظّهور و کم من امة اقبلت الی البیت المعمور و آمنت باللّه ربّ العالمین یعطی من یشآء ما اراد انّه لهو الفرد الواحد المقتدر القدیر طوبی لأمة فازت بأیّامی و اقبلت الی افقی و تشبّثت بذیلی المنیر قسم بآفتاب افق بیان که آنچه من عند اللّه از برای یک عبد مؤمن و یک امۀ مؤمنه مقدّر شده احدی بر احصای آن قادر نبوده و نیست الیوم حجبات فانیۀ مکدّرۀ مختلفه ناس را از مالک بریّه منع نموده و اگر اقلّ از سمّ ابره کشف حجاب شود کل بکلمۀ یا حسرة علینا بما فرّطنا فی جنب اللّه و ایّامه ناطق گردند آید یومی که آنچه حال مستور است ظاهر گردد سوف یرون الموحّدون و المخلصون و الذّاکرات و القانتات ما قدّر لهم و لهنّ فی کتاب نطق بالحق بین السّموات و الأرض و دعا الکلّ الی العلیم الحکیم الحمد للّه مالک هذا الیوم العظیم