یا علی اشکر اللّه بما زیّن رأسک باکلیل الثّنآء فی ایّام ربّک مالک الأسمآء و هیکلک بطراز خدمته فی الامکان قد عرفنا توجّهک الی بعض الجهات و هجرتک فی سبیل اللّه منزل الآیات هذا ینبغی لک و لکلّ مقبل انقطع فی حبّه عمّا سواه ای علی در کلّ احوال در اتّحاد قلوب و اجتماعهم بر شریعۀ امریّۀ الهیّه سعی بلیغ مبذول دارید اگرچه بفضل اللّه بطراز اخلاق مزیّنی ولکن هر چه بر آن بیفزائی عنداللّه احبّ بوده تا کل باخلاق حسنۀ آن جناب بشطر وهّاب توجّه کنند و در کلّ احیان مراقب امر باشید چنانچه در الواح قبلیّه از قلم امریّه نازل شده مشاهده در فضل و عنایت و الطاف حقّ نما سالها است که یکی از عباد که تو بآن عارفی مع آنکه در سرّ سرّ او و تبعۀ او بکلمات نالایقه و نفحات منتنه و شئونات نفسانیّه مشغول بوده‌اند و حقّ بر کل مطّلع و محیط ستر فرمودیم و چون در ظاهر باسم اللّه و ذکر او ناطق تعرّض ننمودیم و در سنین معدودات از مطلع آیات الواح منیعه مخصوص او نازل و ارسال شد و در جمیع احوال تصریحاً و تلویحاً او را بمقام پاک که مقدّس از شایبۀ نفس و هستی است دعوت نمودیم که شاید بمقامات عالیۀ ممتنعه فائز شود کلّ ذلک من فضل ربّک و رحمته و عنایته چه که دوست نداشته و نداریم که نفسی از ما خلق له محروم ماند و از ما قدّر له بی‌نصیب گردد مع این عنایات متواتره و الطاف متتابعه کأنّه حقّ را غافل دانسته و سبب این ستر حقّ بوده قل روحی و نفسی لک الفدآء یا ستّار العالمین ای علی مشاهده در امر رسول اللّه نما که اوّل امر در کمال ترقّی و استعلا بوده و بعد توقّف نموده یکی از اسباب مانعه آنکه نفوسی برخاستند و بدعوی اینکه ما اهل باطنیم ناس بیچاره را از شریعۀ الهیّه و مکامن عزّ ربّانیّه ممنوع نمودند قل تاللّه کلّ ظاهر اعلی من باطنکم و کلّ قشر انور من لبّکم قد ترک المخلصون بواطنکم کما تترک العظام للکلاب
این ایّام احکام الهیّه از مشرق بیان ربّانیّه مشرق انشآءاللّه از بعد ارسال میشود و این دو آیۀ مبارکه در آن لوح امنع اقدس نازل من النّاس من یقعد صفّ النّعال طلباً لصدر الجلال قل من انت یا ایّها الغافل الغرّار و منهم من یدّعی الباطن و باطن الباطن قل یا ایّها الکذّاب تاللّه ما عندک انّه من القشور ترکناها لکم کما تترک العظام للکلاب ملاحظه نمائید هر نفسی از نفوس موهومه که یافت شد خلیجی از بحر اعظم خارج نمود و بتوهّمات نفسانیّه و شئونات هوائیّه بتمام مکر و خدعه قیام کرد و فرقۀ اسلام را متفرّق ساخت قل یا ایّها الموهوم انّ الباطن و باطن الباطن و الباطن الّذی جعله اللّه مقدّساً عن الباطن و الظّاهر الی ما لا نهایة لها یطوف حول هذا الظّاهر الّذی ینطق بالحقّ فی قطب العالم قد ظهر الاسم الأعظم و مالک الأمم و سلطان القدم لیس لأحد مفرّ و لا مستقرّ الّا لمن تمسّک بهذه العروة النّورآء الّتی بها اشرقت الأرض و السّمآء و لاح العرش و الثّری و اضآء ملکوت الأسمآء و انار الأفق الأعلی اتّقوا یا قوم و لا تتّبعوا اهوآء الّذین اتّبعوا الهوی و لا اوهام الّذین قاموا علی المکر فی ملکوت الانشآء توجّهوا بوجوه بیضآء و غرر غرّآء الی مطلع آیات ربّکم مالک الآخرة و الأولی کذلک قضی الأمر فی اللّوح الّذی جعله اللّه امّ الألواح و مصباح الفلاح بین السّموات و الأرضین
ای علی تفریق امّت سبب و علّت ضعف کل شده ولکنّ النّاس اکثرهم لا یفقهون بعضی از ناس که ادّعای شوق و جذب و شغف و انجذاب و امثال آن نموده و مینمایند کاش به دارالسّلام میرفتند در تکیّۀ قادریّه ملاحظه مینمودند و متنبّه میشدند ای علی جمعی در آن محلّ موجود و مجتمع ونفسی الحقّ که مشاهده شده نفسی از آن نفوس زیاده از اربع ساعات متّصلاً خود را بحجر و مدر و جدار میزد که بیم هلاکت بود بعد منصعقاً بر ارض میافتاد و مقدار دو ساعت ابداً شعور نداشت و این امور را از کرامات میشمرند انّ اللّه بریء منهم و نحن برآء انّ ربّک لهو العلیم الخبیر یعلم خائنة الأعین و ما فی صدور العالمین و هم‌چنین جمعی هستند به رفاعی معروفند آن نفوس بقول خود در آتش میروند و در احیان جذبه سیف بر یکدیگر میزنند بشأنی که ناظر چنین گمان میکند که اعضای خود را قطع نموده‌اند کلّ ذلک حیل و مکر و خدع من عند انفسهم الا انّهم من الأخسرین جمیع این امور برأی العین مشاهده شده و اکثری از ناس دیده‌اند بسیار محبوب است که یکی از آن نفوس موهومه بآن ارض توجّه نماید و تکایای مذکوره و ما یحدث فیها را مشاهده کند که شاید بخطرات نفسانیّه و توهّمات انفس خادعه از شطر احدیّه و مالک بریّه ممنوع نشود
ای علی جمعی در جزائر هند بوده و هستند که خود را از اکل و شرب منع نموده‌اند و با وحوش انس گرفته‌اند و لیالی و ایّام بریاضات شاقّه مشغولند و باذکار ناطق مع‌ذلک احدی از آن نفوس عنداللّه مذکور نه با اینکه خود را از اقطاب و اوتاد و افراد ارض میشمرند الیوم رداء افعال و اکلیل اعمال ذکر اسم اعظم در ظاهر و باطن بوده انّه لکلمة بها فصّل بین کلّ حزب و نسف کلّ جبل و سقط کلّ نجم و کسف کلّ شمس و خسف کلّ قمر و انفطر کلّ سمآء و انشقّ کلّ ارض و غیض کلّ بحر و ارتعد کلّ قنّة و انقعر کلّ جذع و اضطرب کلّ هضب و ارتعش کلّ بطح الّا من شآء ربّک المقتدر القدیر من اقرّ بما اقرّه اللّه و اعترف بما اعترفه اللّه انّه من اهل البهآء فی ملکوت الانشآء کذلک نزّل من افق الوحی امر ربّک المبرم العزیز الحکیم اگرچه لایق نه که قلم اعلی باین بیانات مشغول شود ولکن نظر بفضل و سبقت رحمت قلم رحمن بامثال این بیان ناطق است این الأقویآء و این مظاهر الاستقامة فی ملکوت الانشآء و این مطالع الاقتدار فی جبروت الانقطاع ای علی تا حال اصبع اقتدار خرق استار ننموده انّ ربّک لهو السّتّار از خدا بطلب که آن نفوس را باستقامت تمام منقطعین عن سواه بر امر مالک انام و سلطان ایّام ثابت و راسخ فرماید لعمری بذلک ترفع اذکارهم و تثبت اسمائهم و تحقّق مقاماتهم و تفتح علی وجوههم ابواب عرفانی الّذی کان اصل الأمر و مبدأه و اسّ المقام و سلطانه طوبی لمن نبذ الدّنیا و ما یذکر فیها و توجّه بالقلب الأنور الی منظر ربّه المتعالی المقتدر العلیّ العظیم
زحمت شما بسیار است احمل کما حمل فوقها هذا القلب الأرقّ الأدقّ الأشفق اللّطیف البدیع المنیر چه که باید ناس را بحکمت چنانچه در کلّ الواح بآن امر شده از اوهامات نفسیّه و شئونات غیر مرضیّه بنصایح بالغه و حکم ربّانیّه مقدّس نمائید و بشطر اقدس کشانید اوّل امر و اعظم آن استقامت بر امر بوده انشآءاللّه باید در کلّ احوال بخدمت مشغول باشید چنانچه هستید انّما البهآء علیک و علی من احبّک خالصاً للّه ربّک و ربّ العالمین