جناب میرزا ابوالقاسم علیه بهآء اللّه
حضرت خاتم انبیا روح ما سواه فداه از مشرق امر الهی ظاهر و با عنایت کبری و فضل بیمنتهی ناس را بکلمۀ مبارکۀ توحید دعوت نمودند و مقصود آنکه نفوس غافله را آگاه فرمایند و از ظلمات شرک نجات بخشند ولکن قوم بر اعراض و اعتراض قیام کردند وارد آوردند آنچه را که معشر انبیا در جنّت علیا نوحه نمودند در انبیای قبل تفکّر نما هر یک باعراض قوم مبتلا گشتند بعضی را بجنون نسبت دادند و برخی را سحّار گفتند و حزبی را کذّاب بمثابۀ علمای ایران سالها از حق جلّ جلاله ظهور این ایّام را میطلبیدند و چون افق عالم منیر و روشن گشت کل اعراض نمودند و بر سفک دم اطهرش فتوی دادند انّک اذا سمعت تغرّدات حمامة بیانی علی اغصان دوحة عرفانی قل
الهی الهی اشهد بوحدانیّتک و فردانیّتک و بان لیس لک شریک فی ملکک و لا شبیه فی مملکتک اسئلک بامواج بحر قدرتک و اشراقات انوار شمس احدیّتک بان تحفظنی من شرّ اعدآئک و تقرّبنی الیک ای ربّ ترانی مقبلاً الی افقک معرضاً عن دونک اسئلک بنار سدرتک و نور امرک ان تکتب لی ما کتبته لاصفیآئک انّک انت المقتدر الغفور الکریم لا اله الّا انت العلیم الحکیم