هو اللّه تعالی شأنه العظمة و الاقتدار
جمیع انبیا و اولیا از نزد حقّ جلّ جلاله مأمور بوده‌اند که اشجار وجود انسانی را از فرات آداب و دانائی سقایه نمایند تا از کلّ ظاهر شود آنچه که در ایشان بنفس ایشان من عند اللّه ودیعه گذاشته شده هر درختی را ثمری مشهود چنانچه مشاهده میشود شجر بی‌ثمر لایق نار است و مقصود از آنچه فرموده‌اند و تعلیم داده‌اند حفظ مراتب و مقامات عالم انسانی بوده طوبی از برای نفسیکه در یوم الهی باصول اللّه تمسّک جست و از قانون حقیقی انحراف نجست اثمار سدرۀ وجود امانت و دیانت و صدق و صفا و اعظم از کلّ بعد از توحید حضرت باری جلّ و عزّ مراعات حقوق والدین است در جمیع کتب الهی این فقره مذکور و از قلم اعلی مسطور ان انظر ما انزله الرّحمن فی الفرقان قوله تعالی و اعبدوا اللّه و لا تشرکوا به شیئاً و بالوالدین احساناً ملاحظه نمائید احسان بوالدین را با توحید مقترن فرموده طوبی لکلّ عارف حکیم یشهد و یری و یقرأ و یعرف و یعمل بما انزله اللّه فی کتب القبل و فی هذا اللّوح العظیم یا قاسم انشآءاللّه موفّق باشی بر آنچه که رضای دوست در او است جناب والد از نفوسی است که در اوّل ایّام عرف صبح ظهور را ادراک نمود مکرّر بلقا فائز شد قدرش را بدان و رضای او را تحصیل نما تا برضای محبوب عالمیان فایز شوی اذا فزت بأثر قلمی الأعلی ولّ وجهک شطر السّجن و قل
اسألک باسمک الّذی به ارتعدت فرائص الأسمآء و اضطربت افئدة العلمآء و الأمرآء بأن تؤیّدنی علی ما امرتنی به فی کتابک انّک انت المقتدر علی ما تشآء لا اله الّا انت الجواد الکریم الحمد لک یا محبوب من فی السّموات و الأرضین