اگر زندگانی باقی خواهی نفحۀ الهی بمشام آر و اگر حیات جاودانی جوئی در ظلّ کلمۀ الهی درآ
(منتخباتی از مکاتیب حضرت عبدالبهاء، جلد ٢، شمارۀ ١١١، کتابخانۀ مراجع و آثار بهائی)[٣٠]
امروز قوّت و اقتدار اکسیر اعظم راست که حقائق ظلمانی را نورانی نماید و هویّت نادانی را آیت رحمانی فرماید و آن کلمة اللّه است که عالم امکانرا بجلوه ربّانی منوّر نموده و آفاقرا بنفحات قدس معنبر کرده
(منتخباتی از مکاتیب حضرت عبدالبهاء، جلد ٢، شمارۀ ١۶٠، کتابخانۀ مراجع و آثار بهائی)[٣١]
کلمۀ الهیّه چون نسیم بهاری و اریاح لواقح رحمانیست لکن چون این از حنجر روحانی تلاوت شود روح حیات نثار نماید و جان نجات مبذول دارد ارض طیّبه را گلشن و گلزار نماید و آفاق وجود را عنبربار
(منتخباتی از مکاتیب حضرت عبدالبهاء، جلد ٢، شمارۀ ٣۵٣، کتابخانۀ مراجع و آثار بهائی)[٣٢]
اگر بیانات حضرت بهاءاللّه و حضرت عبدالبهاء را در نهایت خلوص و دقّت مطالعه و در آن تعمّق و تفکّر نمایید به حقایقی پی خواهید برد که قبلاً برای شما مجهول بوده است و بینش به مسائلی کسب خواهید کرد که متفکّرین بزرگ جهان از حلّ آن درمانده‌اند.
(ترجمه‌ای از دستخطّ حضرت ولیّ‌امراللّه اضافه شده در نامۀ مورّخ ٣٠ ژانویه ١٩٢۵ از جانب هیکل مبارک خطاب به یکی از احبّا)[٣٣]