آرامگاه حضرت باب بر کوه کرمل- یکی از مقدّس‌ترین نقاط عالم برای بهائیان

حضرت باب – مبشّر آئین بهائی

گزیده‌ای از آثار حضرت باب

حجم و کیفیت آثار حضرت باب از هر نظر خارق‌العاده است. تنها در چهار سال ابتدای رسالتشان، نزدیک به پانصد هزار آیه از قلم ایشان نازل شد. حضرت باب نامه‌های بی‌شماری خطاب به روحانیون برجستۀ کشور و همچنین به محمد‌شاه، سلطان ایران در آن زمان نوشتند. در سال‌های اولیۀ رسالتشان، اغلب با قلمِ خود آثار را به رشتۀ تحریر در می‌آوردند ولی بعدها آیات برای کاتبی خوانده می‌شد و بدین ترتیب ثبت می‌گردید.

در ادامه، گزیده‌ای کوتاه از آثار حضرت باب ارائه می‌شود.

هل من مفرّج غير الله؟ قل سبحان الله. هو الله. كلّ عباد له وكلّ بامره قائمون. (آیا گشاینده‌ای غیر از خداوند هست؟ بگو منزه است خداوند. اوست خدای یکتا. همۀ ما بندگان او هستیم و به امر او قائم می‌باشیم.)

(منتخباتی از آثار حضرت باب )

منقطع شو از ما سوى الله و مستغنى شو به خدا از ما دون او و اين آيه را تلاوت كن:

قلَ الله يكفى كلَّ شيء عن كلِّ شيء و لا يكفى عن الله ربّك مِن شيء لا فى السّموات و لا فى الارض و لا بينَهما. انّه كان علاّمًا كافيًا قديرًا. (بگو خداوند همه چیز را از همه چیز بی‌نیاز می‌کند و هیچ چیزی وجود ندارد که تو را از پروردگارت بی‌نیاز کند، نه در آسمان‌ها و نه در زمین و نه در بین آن دو. همانا خداوند بسیار دانا، کفایت‌کننده و تواناست.)

( منتخباتی از آثار حضرت باب )

اللّهمّ انّي اعوذ بك واعيد نفسي بآياتك كلّها اللّهمّ انّي اتوكّل عليك في سفري و حضري وشغلي وعملي. (ای پروردگار، به تو پناه می‌آورم و خود را به آیات تو می‌سپارم. ای خدای من، در سفر و خانه و شغل و کار خودم، بر تو توکّل می‌کنم.)

فاكفني عن كلّ شيء يا خير الرّاحمين اللّهمّ ارزقني كيف شئت ورضني بما قدرّت لي فانّ لك الامر كلّه. (مرا از همه چیز بی‌نیاز کن، ای بهترین رحم‌کنندگان. پروردگارا، هر آن طور که اراده‌ات هست روزی مرا برسان و مرا راضی فرما به آنچه برایم مقدر نموده‌ای؛ چرا که امر، امر توست.)

(منتخباتی از آثار حضرت باب )

احبّ صلوة، صلوتى است كه از روى روح و ريحان شود و تطويل محبوب نبوده و نيست و هر چه مجرد وجوهرتر باشد عندالله محبوب‌تر بوده و هست.

(بیان فارسی از مجموعۀ منتخباتی از آثار حضرت باب )

و سزاوار است كه عبد بعد از هر صلوة طلب رحمت و مغفرت نمايد از خداوند از براى والدين خود.

(بیان فارسی از مجموعۀ منتخباتی از آثار حضرت باب )

انا النّقطة الّتي ذوّت بها من ذوّت و انّني انا وجه الله الّذي لا يموت ونوره الّذي لا يفوت. (منم آن نقطه‌ای که هر صاحب وجودی، هستی خود را از او گرفته و منم آن صورت خداوند که نمی‌میرد و نور او که خاموشی نمی‌گیرد.)

(لوح خطاب به محمد شاه قاجار از مجموعۀ منتخباتی از آثار حضرت باب )

خلقني الله من طينةٍ لم يشارك فيها احدٌ واعطاني ما لايدركه البالغون و لا يقدر ان يعرفه الموحّدون.(خداوند مرا از خاکی آفرید که هیچ احدی از آن آفریده نشده و به من عطا فرمود آنچه را که عاقلان دنیا آن را درک نمی‌کنند و موحدان قادر بر شناسایی آن نیستند.)

(لوح خطاب به محمد شاه قاجار از مجموعۀ منتخباتی از آثار حضرت باب )

اگر نفسى، نفسى را هدايت نمايد بهتر است از براى او از اينكه مالك شود ما على الارض كلاً را زيرا كه اگر هدايت نمود ‏آن نفس را تا آن‌ كه آن نفس در ظلّ شجره توحيد است رحمت خداوند به هر دو می‌‌رسد و الاّ تملك ما على الارض در حين موت از او منقطع می‌گردد ولى سبيل هدايت از ‏‏روى ‏حبّ و رأفت بوده نه شدّت و سطوت‏. هذا ‏سنّة ‏الله‏ من ‏قبل ‏و من ‏بعد. (این سنّت الهی است از قبل و از بعد.)

(بیان فارسی از مجموعۀ منتخباتی از آثار حضرت باب )

خداوند عالم هيچ نبی را مبعوث نفرموده و هيچ كتابى را نازل نفرموده مگر از كل اخذ عهد از ايمان به ظهور بعد و كتاب بعد گرفته زيرا كه از براى فيض او تعطيل و حدّى نبوده.

(بیان فارسی از مجموعۀ منتخباتی از آثار حضرت باب )

یادداشت: