در گذر زمان، جامعۀ بهائی به مرحلهای رسیده است که یکی از جنبههای تلاشهای خود جهت پیشبرد تمدن را با عنوان شرکت در گفتمانهای اجتماع میشناسد.
در هر زمان و در فضاهای اجتماعی در تمامی سطوح اجتماع، دامنهای از گفتمانهای مستمر در ارتباط با جنبههای گوناگون پیشرفت و بهروزی نوع بشر در جریان است، برای نمونه؛ گفتمانهایی در مورد موضوعاتی همچون برابری زنان و مردان، صلح، حکمروایی، بهداشت عمومی و توسعه. اعضای جامعۀ بهائی به صورت فردی - چه از طریق مشارکتشان در حیات جامعۀ محلی خود، چه از طریق تلاشهایشان در زمینۀ اقدام اجتماعی، یا در جریان تحصیلات، شغل و یا فعالیتهای حرفهای خود- میکوشند در این گفتمانها به شکلی پرثمر شرکت داشته باشند، از دیگران و همراه با آنها بیاموزند و بصیرتهای شخصی خود را که الهامگرفته از تعالیم بهائی است در مباحث جاری مطرح نمایند. همچنین نهادهایی که با الهام از تعالیم بهائی فعالیت میکنند در گفتمانهایی در ارتباط با جنبههایی از توسعۀ اجتماعی و اقتصادی که به زمینۀ کاریشان مرتبط است مشارکت مینمایند.
همزمان، نهادهای محفلهای روحانی ملی، تلاش میکنند تا به طرق مختلف در ترویج افکار مفید برای بهروزی و رفاه عمومی مشارکت داشته باشند. در سطح بینالمللی، جامعۀ جهانی بهائی(BIC) به طور مشابهی به فعالیت مشغول است. جامعۀ جهانی بهائی(BIC) یک سازمان بینالمللی غیردولتی و دارای مقام مشورتی از طرف شورای اقتصادی و اجتماعی سازمان ملل (اکوسوک) و صندوق کودکان سازمان ملل (یونیسف) و نمایندۀ تمامی محفلهای روحانی ملی سراسر جهان است. این سازمان یکی از شرکتکنندگان فعال در بسیاری از کنفرانسها و کمیسیونهای اصلی سازمان ملل متحد است و به طور مرتب مقالات و بیانیههایی در مواضیعی چون حقوق اقلیتها، مقام زنان، پیشگیری از جرم و بهروزی کودکان و خانواده منتشر میکند. جامعۀ جهانی بهائی با دفاتری در ژنو و نیویورک، روزانه در سلسله نشستها، سمینارها و بحث و گفتگوهای گروهی در هر کدام از این دو محل شرکت مینماید. این سازمان همچنین به تدریج نقش فعالتری در زمینۀ مباحثات منطقهای پیدا کرده است و در همین راستا در حال تأسیس دفاتر جدیدی در شهرهای دیگری در سراسر جهان است. یکی از این دفاتر با هدف هماهنگسازی اقدامات بهائیان در جهت همکاری و حمایت از سازمانهای اروپایی از جمله اتحادیۀ اروپا و شورای اروپا در سال ۲۰۱۲ در بروکسل بازگشایی شد.
هدف بهائیان از شرکت در گفتمانها در هر سطحی که صورت گیرد اجبار دیگران به قبول موضع امر بهائی در امور مختلف نیست. همچنین تلاشها در این زمینه به شکل فعالیتهای روابط عمومی و یا آکادمیک دنبال نمیشود. بلکه، بهائیان تلاش میکنند تا حالتی از یادگیری پیشه نمایند و گفتگویی حقیقی را دنبال کنند. بدین ترتیب، آنها با هدف ارائۀ راهحلهای مشخص و از پیش تعیین شده برای مشکلاتی که امروزه بشریت با آن مواجه است، همچون تغییرات اقلیمی، سلامت زنان، تولید غذا و رفع فقر ،شروع به کار نمیکنند. بهائیان در طیفی از فضاهای مختلف در سراسر جهان مشتاقاند که آن چه را از بکارگیری تعالیم حضرت بهاءالله در کوششهایشان جهت پیشبرد تمدن میآموزند با دیگران به اشتراک بگذارند، از افراد و گروههای همفکر بیاموزند و در کنار آنها به یادگیری مشغول شوند.
یکی از شیوههایی که جامعۀ بهائی به ایجاد توانمندی برای دستیابی به این هدف میپردازد برگزاری سمینارهایی برای دانشجویان دورۀ کارشناسی و بالاتر است. این سمینارها که توسط مؤسسۀ مطالعات رفاه جهانی در سطح ملی و بینالمللی ارائه میشود، به موضوعاتی میپردازد که به طور خاص برای دانشجویان و دانشآموختگان جوان مشغول به کار مطرح است. کنفرانسهای دورهای که توسط انجمنهای مطالعات بهائی برگزار میشوند عرصۀ دیگری برای ایجاد توانمندی در این زمینه هستند. چنین کنفرانسهایی فضایی برای تمامی علاقهمندان از هر سن و سال و در هر زمینۀ تحصیلی و حرفهای فراهم میکنند تا به ارتباط تعالیم بهائی با اندیشه و تفکر معاصر بپردازند.