جناب مشهدی فتّاح علیه البهآء الأبهی این روح مجسّم زهد و تقوای مصوّر برادر پاک‌گهر جناب حاجی علی عسکر است بدلالت برادر بشریعت اللّه وارد
و بمثابۀ دوپیکر یعنی جوزا در نقطۀ واحده جمع شدند و بنور هدایت کبری منوّر گشتند این شخص محترم با حاجی علی عسکر در جمیع مراتب هم‌عنان بود و شریک ایمان و سهیم وجدان حتّی در هجرت از آذربایجان بارض سرّ این دو برادر در جمیع مراتب و شئون وجود بمثابۀ شخص واحد بودند در مشرب در مسلک در مذهب در اخلاق در اطوار در ایمان در ایقان در عرفان در اطمینان حتّی در سجن اعظم همیشه با هم بودند
آنچه از مایملک دنیا داشت مال التّجاره بود در ادرنه امانت گذاشت بعد بی‌انصافان آن اموال را از میان بردند در سبیل الهی پاکبازی نمود و در سجن اعظم بنهایت قناعت بسر برد و فانی محض بود ابداً از این شخص کلمه‌ئی که دلالت بر وجود کند استماع نشد همیشه در زاویۀ سجن منزوی و در گوشۀ صمت و سکوت منعکف بذکر اللّه مشغول در جمیع احوال در حالت تنبّه و تضرّع بود
تا آنکه مصیبت کبری رخ نمود و از شدّت حزن و احتراق تحمّل فراق ننمود بعد از صعود عروج بملکوت ابهی کرد طوبی له ثمّ طوبی بشری له ثمّ بشری و علیه البهآء الأبهی