و از جملۀ مهاجرین و مجاورین جناب آقا محمّد ابراهیم تبریزی بود این شخص کریم خلق عظیم داشت و سلیل جناب عبدالفتّاح در سجن عکّا بود چون از محبوسی پدر خبر یافت سریعاً بسجن عکّا شتافت تا در این مشقّت کبری شریک و سهیم پدر بزرگوار باشد با هوش و گوش بود و از بادۀ محبّت اللّه مست و پرجوش سکونی غریب داشت و متانتی عجیب
از اخلاق پدر نصیب داشت و الولد سرّ ابیه بود لهذا در جوار پروردگار مدّتی مدیده براحت و آسایش کبری محظوظ بود روز بکسب و کار میپرداخت و شام بدر خانه میشتافت و با یاران دمساز بود و با ثابتان هم‌نغمه و هم‌آواز غیور بود و شکور و پاک بود و حصور و مطمئن بفضل و عنایت ربّ غفور شمع پدر برافروخت و خاندان مشهدی عبدالفتّاح روشن نمود و سلالۀ باقی در این جهان فانی تشکیل نمود
همیشه سبب سرور یاران بود و باعث روح و ریحان دوستان فطین بود و ذکیّ و متین بود و رزین حیات خویش را بایمان و ایقان و اطمینان بفضل منّان منتهی نمود سقاه اللّه کأس العفو و الغفران و جرّعه من عین العنایة و الرّضوان و رفعه الی اوج الفضل و الاحسان و قبر معطّرش در عکّا است