و از جملۀ مهاجرین و مجاورین جناب آقا شیخ علی اکبر مازگانی بود این سرور آزادگان و سرحلقۀ آوارگان طفل رضیع بود که در مازگان از پستان عنایت شیرخوار گشت سلیل حضرت فاضل جلیل شیخ مازگانی بود پدر پاک‌گهرش در قمصر کاشان شخص شهیر بود و در زهد و تقوی بی مثیل و نظیر جامع اخلاق حمیده بود و دارای اطوار پسندیده در خوش‌خوئی مسلّم عموم بود و در حلاوت مشرب در نزد کلّ مشهور و معلوم در محبّت اللّه چون خلع عذار کرد و کشف اسرار نمود بی‌وفایان از آشنا و بیگانه روی‌گردان گشتند و بر قتل آن بزرگوار قیام نمودند مدّتی ترویج دین مبین نمود و تهییج قلوب سائرین میکرد و اکرام بر واردین مینمود تا آنکه در کاشان صیت و صوت ایمان و ایقان او بکهکشان رسید عوانان دست تطاول گشودند و مروّت و رحم ننمودند و آن شیخ جمیل را شهید در سبیل ربّ جلیل کردند
پسر مهرپرور جناب شیخ علی اکبر زیست در آن کشور نتوانست اگر بدست ستمکاران میافتاد بعد از پدر او نیز مانند پدر مهربان عرضۀ شمشیر میگشت و هرچند مومی الیه در عراق مدّتی بشرف لقا فائز بود بعد به ایران رفت دوباره شوق مشاهده شعله‌ور شد و با حرم خویش سرگشتۀ کوه و بیابان گشت پیاده و سواره قطع مراحل نمود و از سواحل مرور کرده با ضجیع خویش ببقعۀ مبارکه واصل گشت و در پناه حقّ امن و امان یافت و در ظلّ سدرۀ منتهی روح و ریحان جست
و بعد از صعود طلعت مقصود روحی لأحبّائه الفدآء ثابت عهد و پیمان بود و نابت از فیض رحمت یزدان بصرف فطرت از شدّت محبّت شوق شاعری داشت و آرزوی قصائد و غزلخوانی ولی عاری از سجع و قوافی
باری شیخ مذکور در نهایت فرح و سرور شوق صعود بجهان ربّ غفور داشت لهذا بنار اشتیاق میگداخت عاقبت از این جهان رفت و در جهان بالا خیمه برافراخت امطر اللّه علی جدثه الوابل الهطّال من ملکوت الغفران و متّعه بالفوز العظیم فی فردوس الجنان و افاض علیه سجال الرّحمة فی جنّة الرّضوان